مصطفی میرسلیم کیست|بیوگرافی سید مصطفی میرسلیم 96

بیوگرافی سید مصطفی میرسلیم + عکس و فعالیت های سیاسی

7787558-1

 

سید مصطفی میرسلیم (زادهٔ ۱۹ خرداد ۱۳۲۶ در تهران) عضو هیئت علمی دانشگاه امیرکبیر و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت دوم هاشمی رفسنجانی بود. او از اعضای حزب جمهوری اسلامی بود که به پیشنهاد بنی صدر برای نخست وزیری به مجلس معرفی شد اما مجلس اول شورای اسلامی با نخست وزیری او موافقت نکرد. وی همچنین مؤسس و رئیس اولین مرکز تحقیقات موتور ایران و ناظر عالی طراحی و ساخت اولین موتور پایهٔ گازسوز (موتور ملی ایران) است. او ریاست فدراسیون نجات غریق و غواصی و عنوان «حامی فدراسیون نجات غریق جهانی ایران» را بر عهده دارد. او اولین نامزد یکی از احزاب اصولگرا در دوازدهمین انتخابات ریاست جمهوری ایران است، که از طرف حزب مؤتلفه اسلامی به ائتلاف اصوگرایان پیشنهاد خواهد شد.

 

زندگی‌نامه

 

وی ۱۹ خرداد ۱۳۲۶ در خانواده‌ای مذهبی در تهران متولد شد. تحصیلات متوسطهٔ خود را در سال ۱۳۴۴ در دبیرستان البرز به پایان رساند و در سال ۱۳۴۹ موفق به اخذ فوق لیسانس در رشتهٔمهندسی مکانیک از دانشگاه پواتیهٔ فرانسه شد. به‌دنبال آن، در سال ۱۳۵۱ از «مدرسهٔ عالی نفت و موتور» پاریس تخصص مهندسی در رشتهٔ موتورهای درون‌سوز را کسب کرد.

 

میرسلیم از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۲ مشاور رئیس‌جمهور در امور تحقیقات و از ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت دوم اکبر هاشمی رفسنجانی بود. او هم‌اینک عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس شورای مرکزی حزب مؤتلفهٔ اسلامی است.

 

7787558-2

 

آثار

  • حیات طیبه، ۱۳۸۵، رشد اندیشه
  • دریغا فارسی، ۱۳۸۴، آمه
  • جریان‌شناسی فرهنگی بعد از انقلاب اسلامی ایران (۱۳۵۷–۱۳۸۰)، ۱۳۸۴، باز
  • چشم‌انداز توسعه، ۱۳۸۳، پیام آزادی
  • سرنوشت انسان، ۱۳۸۳، پیام آزادی
  • دعوت یار، ۱۳۸۳، عابد
  • http://janjalinews.com/
  • از واژه بیگانه تا واژه فارسی، ۱۳۸۲، باز
  • زندگی سیاسی اجتماعی، ۱۳۸۱، پیام آزادی[۴]
  • موتورهای درونسور، نشر دانشگاهی

7787558-3

 

فعالیت‌های سیاسی

 

میرسلیم از اعضای شاخص حزب موتلفه اسلامی است. وی با استعفای عسگراولادی از دبیرکلی، سمت ریاست شورای مرکزی این حزب را که تازه ایجاد شده بود عهده‌دار شد و طبق اعلام روابط عمومی این حزب، در مجمع عمومی اردیبهشت ۱۳۸۸ برای مدت ۳۳ سال دیگر به عضویت شورای مرکزی آن انتخاب و سمت ریاست شورای مرکزی وی تمدید شد.

 

  1. عضو مؤسس گروه سیاسی موسوم به «پویای توحید» سال ۱۳۵۴
  2. جانباز انقلاب: مجروح در ۱۶ شهریور ۱۳۵۷
  3. مسوول تبلیغات حزب جمهوری اسلامی از ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۰
  4. عضو شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی از اسفند ۱۳۵۷ تا۱۳۶۰
  5. عضو مؤسس و عضو هیئت دبیران جامعه اسلامی دانشگاهیان
  6. عضو شورای مرکزی حزب مؤتلفه اسلامی از ۱۳۷۲
  7. مسوول مرکز آمار و نظرسنجی حزب مؤتلفه اسلامی از ۱۳۷۷ تا ۱۳۷۹

فعالیت‌های دولتی

 

تنها مسئولیت پیش از انقلاب وی مدیر بهره‌برداری شرکت راه‌آهن شهری تهران و حومه در سال‌های ۱۳۵۴–۱۳۵۷ می‌باشد. لکن در سال‌های پس از انقلاب سمت‌های متعددی را عهده دار شده‌است.

 

  1. عضو هیئت اجرایی همه‌پرسی نظام جمهوری اسلامی، فروردین ۱۳۵۸
  2. رئیس ستاد بازرسی انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی، خرداد ۱۳۵۸
  3. معاون سیاسی اجتماعی وزارت کشور از ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۱
  4. سرپرست شهربانی جمهوری اسلامی ایران از ۱۳۵۸ تا ۱۳۵۹
  5. سرپرست بنیاد امور جنگزدگان از ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۰
  6. قائم‌مقام وزیر کشور در ۱۳۶۰
  7. سرپرست نهاد ریاست جمهوری و مشاور عالی رئیس جمهور از ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۸
  8. مشاور رئیس‌جمهور در امور تحقیقات از ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۲
  9. وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از ۱۳۷۲ تا ۱۳۷۶
  10. عضو حقیقی مجمع تشخیص مصلحت نظام از ۱۳۷۵ تا کنون
  11. معاون فرهنگی اجتماعی مرکز تحقیقات استراتژیک از ۱۳۷۸
  12. عضو هیئت مدیرهٔ شرکت دسا (دیزل سنگین ایران)
  13. رئیس هیئت مدیرهٔ شرکت تحقیق، طراحی و تولید موتور ایران خودرو (ایپکو)
  14. ناظر عالی طرح موتور ملی پایهٔ گازسوز
  15. ناظر عالی طرح موتور ملی دیزل سواری

96 /

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.